catong

           “ ซองอู ตอนนี้ฉันคงห้ามตัวเองไม่ไหวแล้ว ” แดเนียลพูดพลางปลดกระดุมเสื้อให้คนใต้ร่าง เขารับรู้ได้ถึงความต้องการที่พุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆของตนเอง แก่นกายใหญ่ภายใต้กางเกงแข็งขืนจนปวดหนึบไปหมด             “… ไม่เป็นไรครับ แฮ่ก ถ้าคุณเป็นคนทำ ผมคิดว่า อื้อ น่าจะไม่เป็นไร ” มือเรียวเอื้อมมาลูบแก้มเขาพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน แดเนียลครางเสียงต่ำในลำคอ ก้มลงไปประทับจูบริมฝีปากแดงยั่วยวนตรงหน้าอีกรอบ มือหนาเลื่อนลงต่ำ ถอดกางเกงออกจากขาเรียวพลางแหวกขาให้แยกออกกว้าง แก่นกายเล็กกำลังชูชันพร้อมกับช่องทางด้านหลังที่เปียกเยิ้มไปด้วยน้ำหล่อลื่นจำนวนมาก             ซองอูครางเสียงกระเส่าเมื่อแดเนียลประทับริมฝีปากหนาลงบนขาอ่อนด้านในของตน ฟันคมขบกัดสร้างรอยทิ้งไว้จนมาหยุดอยู่ที่ยอดอกเล็กสองข้าง ไม่รอช้าคนตัวสูงก็งับเข้าเต็มคำ ลิ้นหนาโลมเลียจนมันแดงก่ำเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายไปหมด             “ อ๊ะ คุณ แดเนี - ยล อื้อ อย่างับแรง ” ร่างบางแหงนหน้าขึ้น ขณะที่มือเรียวจิกเข้าที่เส้นผมของอีกฝ่ายเพื่อระบายความเสียวซ่าน แก่นกายเขากระตุกเล็กน้อยก่อนจะปลดปล่อยออกมาทั้งที่ยังไม่ได้แตะต้องแม้แต่น้อย           

            “ พี่ พี่เด่น ฮื้ออ ” เขาเบือนหน้าหนี พยายามชักมือออกจากสิ่งใหญ่โตที่โดนอีกฝ่ายจับมือตัวเองไปกุมไว้แต่ไม่เป็นผล             “ อินครับ พี่ขอได้มั้ย ” คำถามตรงๆจากเด่นทำให้เขายิ่งเขินอายมากขึ้นไปอีก ตั้งแต่เริ่มคบกันก็ไม่ใช่ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้ เพียงแต่อินอายเท่านั้น             “……….”             “ อินครับ พี่จะอ่อนโยนให้มากที่สุด พี่สัญญา ” แววตาจริงจังถูกส่งมาพร้อมกับท่อนลำที่ตัวเองกำอยู่นั้นคงไม่อ่อนลงง่ายทำให้อินพยักหน้ารับ             “ อินจะพยายามครับ ” พูดจบริมฝีปากก็ถูกปิดทันที เด่นจูบคนใต้ร่างพร้อมสอดมือเข้าไปใต้เสื้อนอนอีกคน สะกิดยอดอกนูนเล็กเบาๆก่อนจะบดขยี้เพื่อเพิ่มความเสียวซ่านให้อีกฝ่าย             มืออีกข้างปล่อยมือเล็กให้เป็นอิสระ ก่อนจะเลื่อนมาดึงกางเกงนอนและกางเกงชั้นในตัวบางของอินออก มือใหญ่คว้าหมับเข้าที่แก่นกายเล็ก รูดรั้งขึ้นลงเบาๆตามจังหวะ             “ อึก อ่า ฮ้า พี่เด่น ” อินเริ่มคราง หน้าแดงตัวแดงไปหมด เขาเล้าโลมน้องทั้งส่วนบนส่วนล่าง ไม่นานอินก็กระตุกพร้อมฉีดพ่นน้ำขาวขุ่นออกมาเต็มฝ่ามือใหญ่ ตาเรียวใสลืมขึ้น มองมือเขาที่เปื้อนน้

“ วันนี้พี่ทำงานจนเครียด รับน้ำตาลเพิ่มในกระแสเลือดหน่อยไหมครับ ”  มือเรียวขาวปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำที่ตัวเองสวมอยู่ เอื้อมไปหยิบจนเค้กที่วางอยู่บนโต๊ะด้านหลังคนตัวสูง ก่อนจะป้ายครีมลงกลางอกตัวเอง ละเลงให้ทั่วก่อนจะยกนิ้วมาดูดจ๊วบๆพลางสบตาร่างสูง ผิวขาวของซองอูตัดกับเสื้อสีดำเป็นอย่างดี จุดสีน้ำตาลอ่อนสองจุดลอยเด่นหราอยู่ด้านหน้ายิ่งทำให้แดเนียลควบคุมตัวเองไม่อยู่ ก้มลงลิ้มลองความหวานจากตัวอีกฝ่ายที่มีครีมเค้กเปื้อนอยู่ทันที ซองอูเชิดหน้าขึ้นครางเสียงหวาน ขยับกายไปมาบนตัวอีกคนช้าๆ มือใหญ่เอื้อมไปบีบบั้นท้ายเล็กที่นั่งทับตักตัวเอง สัมผัสผ่านเนื้อผ้ายิ่งกระตุ้นให้ทั้งคู่ตื่นเต้นมากขึ้น “ อ่า ซองอู ยั่วพี่แบบนี้ระวังพรุ่งนี้ลุกไปทำงานไม่ไหวนะครับ ”  แดเนียลละหน้าออกมาจากแผ่นอกคนตัวบาง แลบลิ้นเลียปากตัวเองเมื่อกำจัดครีมขาวเปื้อนบนตัวคนขี้ยั่วหมดแล้ว “ พรุ่งนี้วันเสาร์ครับ คุณคัง ”  ซองอูก้มมาพูดบริเวณข้างหูคนตัวใหญ่ ก่อนจะงับเบาๆ “ อ่า งั้นวันนี้ขอเพิ่มน้ำตาลในกระแสเลือดหน่อยนะครับ เอาให้เป็นเบาหวานไปเลย ”  พูดจบแดเนียลก็อุ้มซองอูขึ้น ขาเรียวตวัดรัดเอวหนาทันทีเพราะกลัวหล่น พร้อมก

“ อ๊ะ อย่าเพิ่งครับ คุณยังไม่หายไข้ ”  มือเรียวทาบบนอกหนา ผลักอีกฝ่ายออกทว่าไม่เป็นผล “ หายแล้ว หายตั้งแต่นายตกลงคบกับฉันแล้ว ”  แดเนียลอุ้มซองอูในท่าเจ้าสาว เดินจากระเบียงมาที่เตียงทันที หลังบางสัมผัสกับเตียงพร้อมวงแขนแข็งแรงที่ทาบลงมากักตัวไม่ให้หนีทำให้ซองอูขยับไปไหนไม่ได้ ตาสองคู่สบกัน คล้ายกับมีแรงดึงดูดระหว่างคนสองคน ไม่รอช้าริมฝีปากก็ประกบกันทันที “ อืมมม อืออ ”  ซองอูครางแผ่วเมื่อคนตัวสูงสอดลิ้นเข้ามาในโพรงปาก กวาดไปทั่วราวกับกระหาย เรียวลิ้นพันกันจนน้ำใสไหลเยิ้มออกมาริมมุมปาก   แดเนียลละจูบออกมาและคลอเคลียข้างแก้ม กดจูบซ้ำๆตรงจุดสามจุดข้างแก้ม มือหนาล้วงเข้าไปในกางเกงนอนของอีกฝ่าย ก่อนจะจับแก่นกายเล็กที่เริ่มแข็งตัว รูดขึ้นลงช้าๆ “ อืมมม หอม ชอบ ”  แดเนียลตื่นตัวเต็มที่ ร่างขาวโพลนของคนตัวบางตรงหน้าทำให้เขาแทบสิ้นสติ มืออีกข้างที่ว่างเริ่มสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางรักด้านหลังทีละนิ้ว ส่วนมืออีกข้างก็รูดแก่นกายเล็กเร็วขึ้นเรื่อยๆ “ อ๊ะ ตรงนั้น อื้อ คุณ แดเนียล อืออ ”  ซองอูกัดปากตัวเองแน่น เมื่อโดนปรนเปรอทั้งข้างหลังข้างหน้าทำให้แทบรับไม่ไหว น้ำหล่อลื่นของโอเมก้าหลั่งมาจ

หลังจากกินข้าวจนอิ่มกันเรียบร้อย แดเนียลก็พาร่างบางมานั่งดูทีวีด้วยกันตรงโซฟา โดยที่เขาให้อีกฝ่ายนั่งตักและตัวเองก็กอดเอวไว้แน่น ซองอูก็นั่งโดยไม่ขัดขืน แถมยังพิงตัวมาหาเขาอีกต่างหาก การกระทำที่คุ้นเคยทำให้แดเนียลอดยิ้มออกมาไม่ได้ กลิ่นหอมๆจากร่างตรงหน้ายั่วยวนให้คนตัวสูงกดจูบไปตรงซอกคอแผ่วเบา “ อ่ะ แดเนียล ” ซองอูสะดุ้งเล็กน้อย หันหน้ามามองเขา ริมฝีปากแดงที่อยู่ใกล้ทำให้เขาอดใจไม่ไหว โน้มหน้าไปจูบอีกฝ่ายตามปรารถนา “ อืม อืออ ” ซองอูครางออกมาเมื่อลิ้นหนาแทรกเข้ามาในโพรงปาก เกี่ยวพันกับลิ้นของเขาไปมา มือใหญ่เริ่มล้วงเข้าไปในเสื้อคนของตัวบาง สะกิดยอดอกเล็กเบาๆก่อนจะถอนจูบออกมา ซองอูหน้าแดงปากแดง แดเนียลไล้นิ้วไปตามริมฝีปากนั้น อยากจะจูบอีกสักรอบทว่านิ้วของเขากลับถูกปากแดงๆนั้นงับไว้ซะก่อน ลิ้นเล็กยื่นออกมาเลียนิ้วเขาเหมือนตอนที่เป็นแมว แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือซองอูอมนิ้วเขาพร้อมกับรูดขึ้นลงช้าๆ แดเนียลมองภาพนั้นด้วยความร้อนรุ่ม เจ้าเหมียวที่เขาเคยเลี้ยงยั่วได้ขนาดนี้เลยหรือ ! “ เปลี่ยนจากนิ้วเป็นอย่างอื่นได้หรือเปล่า ” เสียงทุ้มที่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์เอ่ย ไม่รอช้าซองอูก็รูดซ

แดเนียลมองอีกฝ่ายด้วยความสนุก ตอนแรกเขาแค่อยากเห็นหน้า อยากแกล้งนิดๆหน่อยแล้วปล่อยกลับ แต่พอเห็นแววตาเมื่อครู่ ความสนุกก็เปลี่ยนเป็นความคึก อยากปราบพยศแมวน้อยตรงหน้า อา ใช่ คนตัวบางที่กำลังตัวสั่นข้างหน้าเขานี่ช่างเหมือนลูกแมวซะจริง แต่ดื้อไปหน่อย “ อย่ารีบน่า มาทำอะไรสนุกๆกันก่อนกลับไม่ดีกว่าเหรอ องซองอู ” พูดพลางใช้นิ้วชี้เชยคางอีกฝ่ายให้หันมามองหน้า ซองอูเม้มปากแน่น ไม่ตอบ เพราะรู้ว่าตอบไปตนก็คงไม่ได้กลับ เพียงแต่ส่งตาขวางไปให้คนตัวสูงที่ยิ้มเจ้าเล่ห์เท่านั้น แดเนียลเห็นแววตานั้นยิ่งเหิมเกริมเข้าไปใหญ่ ในหัวคิดแต่ว่าต้องทำให้ซองอูอ้อนวอนเขาให้ได้ คิดได้ดังนั้นก็กระช ากเสื้อร่างบางออก ผิวขาวตรงหน้าทำให้เขาละสายตาไม่ได้ มือใหญ่ลากไล้จากยอดอกลงไปยังกางเกง ล้วงเข้าไปสัมผัสกับสิ่งตื่นตัวข้างล่างพลางรูดช้าๆ “ หึ อยากกลับแล้วทำไมข้างล่างของนายมันเป็นอย่างนี้ล่ะองซองอู ” แดเนียลเอ่ยเย้า “ หะ หุบปาก ! อึก เอามือ อะ ออกไปเดี๋ยวนี้ !” ซองอูเอ่ยตอบอย่างยากลำบาก อีกฝ่ายกำลังทำให้เขาสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว “ อ่า ให้เอาออกจริงเหรอ ” แดเนียลเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆจนซองอูเผลอครา